Confit de canard.
Sommige van de beste restaurants houden er de raarste gewoontes op na.
Het menu, als je in beeldspraak kan lezen, staat er op de muur van het toilet.
Krijtjes, om desgevallend plots opwellende inspiratie te kunnen uitwerken, liggen er rustig bij.
Heerlijk is dat zulke avonden. We leren er niet alleen terug onze klassiekers kennen, maar lezen ook zowaar nog stukjes uit het boekje "architectura povera" van Alfredo de Gregorio.
Kijk, daar ben ik grote voorstander van : De kunst van het gewone.
Enkel met blz 45 (en een heerlijk dampend vol bord) ben ik al gelukkig.
Ce soir,
Confit de canard.
Commentaire 0
Supprimer le commentaire
Effacer commentaire et réponses