Gilles de Binche. 01.
Meer dan15 jaar geleden, in Manage, zei mijn collega Claude tegen mij:
“Filip, volgend week moet je niet op me rekenen.”
Ah ja, hoe komt het? “
“Je suis un Gille”.
Bijgod, dacht ik, wat is dat nu weer, wat komt er nu uit de kast?
"Filip, je suis de Binche tu sais, et je suis Gille depuis des années."
Tot mijn grote schaamte moest ik bekennen dat ik daar nog nooit van gehoord had.
Hij heeft me toen omstandig alle tradities uitgelegd, over hun kledij, en wat dat niet kost. Over de éne Gille die de andere ’s morgens heel vroeg komt oppikken, over het busseltje hout, over de maskers, de belletjes, en de klompen. Over champagne en het gooien van sinaasappels. Boeiend vond ik dat allemaal. Maar Claude was een verdomd goede technisch tekenaar, en van Gilles wist ik niets, maar wat ik wel wist, is dat ik de tekeningen die ik dringend nodig had, mocht op mijn Gillekes schrijven.
Maar zijn verhaal is me bijgebleven, en uiteindelijk na 15 jaar ben ik er geweest, ....en heb enorm genoten.
Commentaire 0
Supprimer le commentaire
Effacer commentaire et réponses